Een Reisgids die je meeneemt terug in de tijd

Soms ontstaat een idee niet in je hoofd, maar in je hart.
Niet vanuit plannen of strategie, maar uit een gevoel dat je ineens overspoelt — zacht, helder en niet te negeren.
Bij mij gebeurde het tijdens een wandeling, hoog in de bergen van Epirus.
De lucht was koel, het pad stoffig, en in de verte klonken schapenbellen.
Ik stapte een verlaten klooster binnen — verweerde stenen, versleten traptreden, stilte die sprak.
En ineens dacht ik:

Was er maar iemand die me het verhaal van deze plek vertelde.
Niet in de vorm van een droog informatiebord,
maar alsof ik er zelf bij was geweest, eeuwen geleden.

En daar, tussen die oude muren, wist ik het ineens:
ik wil een gids maken die anders is.

Niet puur praktisch, niet vluchtig, maar één die tot leven komt.
Een gids die je uitnodigt om te luisteren in plaats van te haasten.
Die je laat ervaren in plaats van alleen bezoeken.

Geen snelle toeristengids, maar een reisgenoot

Wat ik voor me zie is geen standaard folder of app.
Maar een offline, intuïtieve reisgids — vol verhalen, ritme, rust en verwondering.
Iets wat je niet doet, maar waar je samen mee op pad gaat.
Een gids die je helpt om niet alleen de regio te ontdekken,
maar ook jezelf, je tempo, je zintuigen.

Een gids waarin je:

• Wandelroutes vindt die je kunt volgen, ook als je geen techneut bent

• Autoroutes krijgt die je makkelijk opent in Google Maps, zodat verdwalen leuk wordt

• Audiofragmenten hoort die je meenemen naar een vergeten klooster, een mysterieuze rots of een stille bergpas

• Offline alles kunt gebruiken, ook als je in het hart van Epirus zonder bereik zit

• Verhalen hoort die voelen alsof iemand naast je loopt en vertelt wat hier gebeurde

Een levend project in wording

Het is nog niet af.
Maar het leeft. Het borrelt.
En steeds als ik weer zo’n magische plek ontdek, of als iemand mij hun herinnering toevertrouwt, groeit het verder.

Er zijn al schetsen. Routekaarten. Opnames. En een lange lijst met plekken die wachten op hun verhaal.
Misschien moet er een kaart komen. Misschien een boekje. Misschien wel iets hybride.

(En heel eerlijk: een technische partner zou welkom zijn. Dus ken je iemand? Laat het me weten.)

Droom je ook van iets?

Terwijl ik dit schrijf, weet ik: dit wordt mijn droomproject.
Een gids vol geschiedenis, intuïtie en menselijke verwondering.

En misschien lees jij dit en denk je:
“Hé, ik heb ook zo’n idee. Zo’n droom die wacht op vorm. Een zaadje dat ligt te sluimeren.”

Laat het me weten.
Want als ik iets geleerd heb van deze reis, is het dat dromen sneller wortel schieten wanneer we ze durven delen.
En wie weet… ontmoeten onze paden elkaar.